سوتک

نمیدانم پس از مرگم چه خواهد شد... 

نمی خواهم بدانم کوزه گر از خاک اندامم چه خواهد ساخت... 
ولی بسیار مشتاقم... 
که از خاک گلویم سوتکی سازد... 
گلوم سوتکی باشد به دست کودکی گستاخ و بازیگوش... 
تا که پی در پی دم گرم خویش را بر آن بفشارد.... 
و سراب خفتگان خفته را آشفته تر سازد... 
تا بدین سان بشکند دائم سکوت مرگبارم را...

"یک ساندیس خور"