آدمی که یکبار خطا کرده باشد
و پاش لغزیده باشد
و بعد هم پشیمان شده باشد،
مطمئن تر است از آدمی که تا به حال پاش نلغزیده …
این حرف سنگین است …
خودم هم میدانم.
خطا نکرده،
تازه وقتی خطا کرد و از کارتن آکبند در آمد،
فلزش معلوم میشود،
اما فلز خطاکرده رو است،
روشن است…
مثلِ کف دست، کج و معوج خطش پیداست.
از آدم بی خطا میترسم، از آدم دو خطا دوری میکنم، اما پای آدم تک خطا میایستم…!