خط خط این وبلاگ

دستم

به تو که نمی رسد،

فقط حریف واژه ها می شوم !

گاهی،

هوس می کنم،

تمام سطر های این وبلاگ رو را،

از نام تو پرکنم …

تنگاتنگ هم،

بی هیچ فاصله ای !!

از بس که خالی ام از تو …

از بس که تو را کم دارم …

آخر مگر با وبلاگ  هم،

زندگی می شود....