پرده آخر

یک وقت هایی توی زندگی هست که باید فکر کنی ؛

خوب ِ خوب  ...

اما

 انگار یادت می رود یا می ترسی یا جوری وانمود می کنی که یعنی یادم رفته است فکر کنم ...

بعد از مدتی چنان به " اشتباه کردن" می افتی که نمیدانی چطور باید خودت را ادب کنی؛

کاش حداقل این مدت ، اینقدرها

– همینقدر که بین دو انگشت..... اشاره و شست من جا نمی شود –

طولانی نباشد ؛

کاش حداقل خودت زودتر از بقیه بفهمی چه فکر می کردی و چه شد ؛

کاش بشود چیزی غیر از " بی خیال ؛ دیگه دیره " در مقابلش بگویی؛

کاش راهی پیدا کنی و زودتر خودت را برسانی ...

ببین ؛

من نشسته ام در این دنیای ِ محل ِ گذر که نمی گذرد

و به رسیدن هایی فکر می کنم که نرسیدنش بهتر از دیر رسیدنش بود

و نرسیدن هایی که داغ شد بر دلم .

دیر یا زود می فهمی

بن بست همین راهی ست که به اجبار باید بروی و هیچوقت پایان نمی پذیرد ؛

یک بی نهایت ِ ممتد که زندانی ات می کند ؛

یک باتلاق  که آرام  آرام در آغوش می گیردَت ...

 حالا هرچقدر دوست داری بیرون ِ گود بنشین

 و خیال کن این هم نمایشی ست در توهّمات رومانتیک ات ؛

 باور کن با دهان بسته ، با همین چشم های بارانی هم می شود فریاد زد : أین المفرّ  ...

شوره زده ام بس که شور زد دلم برای شیرین زبانی هایی که کامم را تلخ کرد ؛

چندی ست زبانه نمی کشد این شعلۀ درون  ...

کمی تا قسمتی زلال شده ام ؛

اما نه به زلالی ِ باران بهاری ؛

شاید تا چهل روز ...

احرام بسته ام ؛

خودم را اجیر کرده ام ؛

تشویقم نمی کنی؟

این پردۀ آخر ِ نمایش ِ من است!

"ک ش ا گ"

پانوشت:

+ دل تنگی و یه چیزایی که نمیدونم چیه ؟! گاهی آدم رو مثل این تار عنکبوتی که به دور شکار تنیده میشه آدم رو احاطه میکنه و نمیدونی چیکار کنی....

+دلم برا یه روز اینجوری (+) تنگ شده تا کلی قدم بزنم و.....

+هیچ گاه بـه مخاطب خاص بـودن فکــر نکرده ام شایـد کسی با خواندن حـرفایـم مخاطبــم شـود. . .میـدانم خاص بـودن آسان نیـست ولـــــــی بسیـار شیریـن میتـواند باشـد!!!

+زمسـتان سردیست مـادرم میگوید:سرمـایـش بی سابقـه است! امسـال همـه چیز بی سابقـه بـود؟؟!!بـاران,سرمـا,شکسـتن,رفتـن,اذیت کردنم,علت کارهام,نفرتـــ ,باکـــــــی ندارم ازغیبتت,""خــــــــدا کندکـه برگــــــــــردی""

همیـن. .