یکی از این آدمها یه شب دعاش میگیرهیکی از همین شبهایی که شب تقدیره
یه دل شکسته یه گوشه این شهر صداشمیرسه تا آسمونا ؛ آه چه دامنگیره
غروبا چه حالی داره ، این فضا چه حالی دارهکه برای گریه کردن یه هوای عالی داره