یاد سهراب بخیر!آن سپهری که تا لحظه ی خاموشی گفت:تو مرا یاد کنی یا نکنیباورت گر بشود، گر نشودحرفی نیست؛اما...نفسم می گیرد در هوایی که نفس های تو نیست